Paris; Dotty visiting the SMAC!

En nu de SMAC! Eerst een vliegende vaart naar Parijs, om 18.30 uur waren we daar (lang leve de kleine afstand voor ons naar België) en toen het B&B adres zoeken. We wilden een B&B bij iemand thuis en dus niet een kamer in een hotel met 420 andere bedden. Lekker huiselijk. Nou dat hadden we! In een prachtig jaren ’20 gebouw (wat we niet zagen want het was donker) was er een grote deur. In de hal hingen 40 namen bij een bellenbord. De juiste ingedrukt; ‘allo’? Ik riep mijn naam en ratelderatel in het Frans en de tussendeur ging open.

En now the SMAC! First speeding to Paris and at 18.30 hours arriving (thanks for the short distance to Belgium) and finding the B&B address. We wanted a B&B homestay and not a hotel with 420 others beds. Nice and cosey. Well, we got it! In a beautiful '20 buidling (which we didn't see because is was dark) there was a large door. In the hallway there were 40 names on a bellboard. Pressed the right one: 'allo'? I called my name and rattle rattle it went in French and the door went open.



Mooi marmer, kersenhouten deuren met glooiende raampjes erin. We wisten niet waar we nu naar toe moesten, en een franse beheerster wees ons door naar de achterdeur. Die kwam uit op een binnenplaats en in de verste hoek stond een deur open waar het licht aan was. Ik liep naar binnen, even slikken. Granieten vloer die al 20x gerepareerd was, golvend, oude rommelmarkt stoelen, en een badkamer van 70 cm breed, toilet, douche en wastafel wat wij een fonteintje zouden noemen. Wel een eigen entree! De eigenaresse had het wel heel creatief aangekleed, en het was echt schoon. Maar ik had me iets mooiers voor gesteld. Ach, na zo’n monumentale stadswoning valt alles in het niet. Spullen naar binnen, auto geparkeerd, hartje Parijs en zaterdag en zondag was het daar gratis!!! Uitleg gevraagd over de metro en toen hup het nachtleven in.

Beautiful marble floor, cherrywood doors and smooth windows. We didn't know where to go now but the french landlady pointed at the backdoor. It entered into a terrace and at the far corner was an open door with lights on. I entered and had to take in. Granit floor with 20 repairs, sloping, car booth sale chairs and a bathroom 70 cm wide, toilet, shower and sink. But with a privat entry! The owner was very creative with her decoration, but it was clean. I had imagined somewhat more beautiful. But, comparing to a listed townhouse; nothing can beat that. Brought the stuff inside, parked the car, down town Paris and Saturday and Sunday free of charge! Asked some info about the subway and hop into the Paris nightlife!


Kaartjes voor 1 dag bij de metro en het avontuur kon beginnen. Heel de stad hebben we gehad, Tour Eiffel, Place de la Bastille, Montmartre, etc. Lekker gegeten in een eenvoudig tentje. Toen hup het bed in, morgen een belangrijke dag! In de ochtend een eenvoudig ontbijtje, jammer geen vers brood maar dat mocht de pret niet drukken.
Nou, en toen de beurs! Een rij buiten, ik had een uitnodiging. En daar zaten 10 dames op een rij, schitterend aangekleed. Je denkt dat het dan vlot zou doorlopen, maar echt niemand wist wat ie moest doen. O, u heeft zich ingeschreven? Ehm, dan moet u een formulier invullen.

Tickets for one day at the subway and let the adventure begin! The entire town we crossed, Eiffel tower, Place de la Bastille, Montmartre, etc. Nice diner at a simple place. Hop, into bed, tomorrow is a very important day. In the morning a little breakfast, no fresh bread, but it didn't spoil the day. Well, and then the show! A line outside, I had an invitation. There they were; 10 beautiful dressed ladies in a line. You might think this would run smoothly, but really no one had a clue. O you did subscribe? Ahm, you need to fill in this form.


Niemand die dan ook bedenkt dat je dan een formulier aan de klant geeft, formulier zelf maar gepakt, pen uit je tas gevist, en dan weer terug naar de balie. U moet bij balie 13 zijn. En bij balie 13; u moet bij balie 10 zijn, nee u moet eerst een stempel hebben, stempel erop. Weer bij balie 13, een akkoord en dan bij balie 9 betalen, paraaf erop, dan weer naar balie 11 en daar wordt de pas gemaakt. O, meneer staat nog niet ingeschreven, nee. Weer allemaal gegevens en opeens waren de toegangspassen er! Een lastig klemmetje erop waar één dame de hele dag mee bezig was, een blieper er langs om ons te scannen, die doet het niet. Dit alles duurde een uur. Garderobe? O, naar boven. DH siste nog dat ik niet zo boos moest doen. Maar hallo, ze organiseren die beurs al tientallen jaren, en dan hebben ze echt niks snellers bedacht? Tergend langzame mensen aan de garderobe. Oei, wat zijn Nederlanders toch vlug en efficiënt, ik was er zo maar trots op. Echt met de franse slag ging het hier!

Nobody that thinks about giving a form, took it myself, a pen out of my own bag and back to the counter. You are being expected at counter number 13, approved and pay at counter 9, approved again, back to counter 11 and there the pass will be made. O and Sir, you haven't subscribed yet! Again some more information and finally there were the passes. A nasty little clamp attached, scanning, didn't work. This all took an hour. Wardrobe is upstairs. DH hushed not to be so angry. But, hey they organised this show more than once before? Slow people at the wardrobe. Whta quick and efficient people the dutch are, I am so proud about them. The French way it went here.


Toen de beurs! (het was al 10 uur), de eerste stand had prachtige Frans antiek ogende stoffen, gelijk maar gaan zitten. Er is vaak een kleine presentatie van hetgeen verkocht wordt, maar je krijgt dus pas alles te zien als je gaat zitten. Eerst nog even een formele verificatie of je echt een winkelier bent (er mag namelijk niet verkocht worden aan particulieren en je krijgt ook niks mee) en dan gaat het feest beginnen! Stofstaal na stofstaal komt aan je voorbij. Nee, nee, nee, Ja! Je zult het niet geloven, maar er is een ongelooflijke hoeveelheid lelijke stof in omloop. En daar moet je dan allemaal omheen laveren. Nee, dit vind ik echt niet mooi. En dan die verbazing! Maar al snel heeft zo’n leverancier in de gaten wat je wil en wordt het kaf van het koren gescheiden. En dan kiezen, oei! Schitterende bestorven japanse stoffen; oude kleuren, opengewerkt met een broderie randje, bloemetje hier en daar. En dan die stoffen naar oud Frans voorbeeld, rood en wit, grijs, strepen, toile, etc.

And then the show! (already ten o'clock), the first booth had wonderful antique french looking fabric, took a seat instantly. There is a small presentation most of the time of the goods being sold, but you can see all of it when you take a seat. First a formal verification if you are really a retailer (there can not be sold to consumers and you can not take anything)and let the party begin! Fabric after fabric coms across. No, no, no, Yes! You will not believe it but there is a incredible amounth of ungly fabric around. And we had to wade through it all. And the suprise! But a good supplier sees it very quickly. And the choosing, O! Beautiful old Japanese looking fabric, antique colors, broderie edges, flowere here, there. Fabrics from a french ancient time, red, wite, grey, striped, toile. etc.


Hup naar de volgende (nadat we eerst veel voorbij waren gelopen met lelijke dingen, pakketten, genaaide monsters, glitters, geborduurde tuinen, bleh). En die had mooie franse bandjes (Galons noemen ze dat daar). In crème en lichtgrijs linnen met een rood streepje erdoor. Een stuk of 10 soorten besteld en overal staan te kletsen met allerlei buitenlandse bekenden. En toen, leek het wel even of het ophield voor ons! Veel modestoffen, scrapbooken, knutselen, breien (oei, oei verleidelijk!). Wat stands van leveranciers die vorige week bij mij waren en die hoefde ik dus niet te zien. Een toen een mercerie leverancier uit Frankrijk. O, die had mooie bandjes! Maar, ik mocht alleen kijken en niks kopen. Huh? Levert dus niet aan Nederland. O, wat erg! Maar, hij zou er over nadenken (I sink about it zei hij de hele tijd). Ik zei toen; I want to talk to your boss. I am the boss. Oeps! Hij moest lachen om mijn volhoudendheid en dat dat dus typisch Nederlands was. We keep in touch!


Hop to the nextone (passing a lot of ungly things, kits, montsers, sparkles, embroidered gardens, yuk). Very pretty french trims (galons they call it overthere). In creme, light grey linnen with a red stripe. I ordered 10 sorts and chated everywhere with foreign aquintances. And then it looked like it stopped for us! Lots of fashopfabrics, scrapbooking, crafts, kntiing (oooo tempting!). Some other suplliers stand I have seen the week before; didn't have to see them. O and then a supplier from France with beautiful ribbons, lace and trims! But, I could only watch, not buy. HUH? Doesn't deliver to Holland. O, what a shame! But, said he would think about it ( I sinka bout it, he said alle the time). I said; I want to talk to you boss. I am the boss, he replied. Oops! He had to laugh about it and about my determination and that this was typically dutch. We keep in touch!


Toen nog een engelse leverancier van stoffen gezien en die had een aantal nieuwtjes! Schitterende repro’s, mooie basics (stippen!) en heerlijk gelachen over de Britten en toen hadden we het gehad! Naar huis. Veel gezien, maar misschien dat we toch een keer naar de USA gaan; nog meer inspiratie op doen.

Finally an English supplier with some new fabrics. Lush repro's, beautiful basics (dots!)lots of laughter about the Britisch and we've had it! Home again. Seen a lot, but maybe to the USA for more inspiration.


Happy quilting!

Dorry