Vanmorgen stapte ik de auto uit, op deze graspollen. Ik was onderweg, met een missie. Een missie die sinds een half jaartje bij mijn nieuwe leven hoort.
Al omdraaiende zag ik in de verte onder de grote mast een klein stipje. Daar moest ik heen.
'Hallo Eric!' riep ik heel hard, want die tractor maakt nogal een lawaai. ' Ik heb koffie, en koekjes' gilde ik. Had geen zin, want dat kon hij echt niet horen.
Dus maar in die tractor klimmen, dat was nog een heel gedoe met twee thermosflesjes koffie. Een zwart, voor Eric, en een met cappuchino voor ondergetekende. En bastognekoekjes, heel erg favoriet bij ons, want er zit geen melk in. Daar heb ik mijn lieverd op uit gezocht; hij kan ook niet zo goed tegen melk :-)
Op de tractor zit naast de hoofdstoel ook een klein zitje waar ik net op pas. En zo drinken wij de koffie, en kletsen wat.
Want hij is aan het freezen. Joh, ik leer hier wat! Freezen, cultifateren, ploegen. Het lijkt voor een leek allemaal hetzelfde, maar dat is het niet. Dat freezen dus, dat gaat tergent langzaam. Zo'n 3 kilometer per uur. Daar kun je best een beetje bij koffie drinken en kletsen.
En ondertussen van het uitzicht genieten. Normaal neemt Eric zijn koffie mee in een bekertje, maar als je zooooolang op de tractor zit, dan is die allang op. Al kletsend waren we het er al snel over eens dat hij best wat hexagonnetjes kan maken terwijl hij aan het freezen is. Of, een quilter het tractor rijbewijs laten halen zodat zij de percelen af kan werken en ondertussen kan hexen. Wat een idee!
Is helemaal niet gemakkelijk hoor dat tractor rijden. Dit is het bedieningspaneel. Zeg jij het maar....waar moet je in vredesnaam op drukken? Waar is de versnellingspook?
En het gaspedaal? Hoe rijdt dat ding? Kun je je voorstellen dat ik hier ook wel eens op gereden heb?
Abacadabra voor een leek. Laat mij maar quiltjes maken en zo.
TRRRIIINNGGGG gaat de telefoon. Of ik even zijn broer, ook boer, wil ophalen op dat en dat perceel. Waar? Pffff, straten en huisnummers dat ken ik, maar hoe weet je op een bepaald landbouwperceel moet komen? Google streetview biedt uitkomst, ik zie zo hoe ik moet rijden. Dus zwaai ik mijn lief gedag en ga weer op pad.
Volgende keer weer een kijkje in het boerenleven?
Dorrt
13 opmerkingen:
Graag, enig!
Hi Dorry, in mijn Franse moestuintje mogen aardappelen nooit elk jaar op dezelfde plaats staan. Hoe doet Eric dat dan? Het zijn nogal geen lappen grond die daar liggen. Wordt daar dan een ander gewas op gezet?
Leuk hé Dorry, ik ben er mee opgegroeid !
Haha, heel herkenbaar! Alhoewel mijn allerliefste geen échte boer is, wonen we wel op een boerderij met wat land om ons heen en een tractor (trekker). Maar die van jouw allerliefste ziet er een stuk nieuwer uit dan de onze ;-)
Het heeft bij mij even geduurd, maar afgelopen jaar heb ik van onze buren toch mooi het complimentje gekregen dat ik burger-af ben hihi.
Lekker van genieten, je woont er prachtig!
@Auckje, volgens mij wordt er dan een jaar idd een ander gewas op gezet, zodat er wisselteelt plaats vindt. Wij zien ook nooit 2x aardappelen achter elkaar op ons land staan; dan weer een keer broccoli, prei, erwtjes, aardappelen, etc...
Lieve Dorry en Erik... Zoooooooooooooo leuk dit verhaaltje, ik voelde me helemaal bij jullie op de landerijen... heel wat anders dan achter mijn bureau in het stoffige politiebureau.....
Liefs San.
Heerlijk. Die Eric weet niet wat hem overkomt. Een vrouw/vriendin die hem warme koffie brengt. Met een lekkere knuffel natuurlijk. Trouwens ook handig. Koffie drinken, pauze houden en intussen gewoon werken. Wie zegt dat mannen niet kunnen multitasken? Bietje
match made in heaven ...xxx
Je groeit er zo in. Soms heb ik heimwee naar dit boerenleven!
Lieve groet, Ineke
Heel leuk je leven zo in de natuur!
Allemaal nieuwe dingen die in je leven komen.
Spannend hoor!
Fijne week Dorry
Ja geweldig hoor Dorry, ik hoor je gewoon praten als ik dit lees en moet lachen in mezelf.
Groepjes Coby uit Den Haag
Wat leuk dat jullie dit blogje zo leuk vinden. Zal meer tijd steken in dit soort verhaaltjes. En als antwoord op de vraag van Auckje; aardappels worden maar eens in de 3 of 4 jaar op hetzelfde stuk grond geteeld. Allemaal ter voorkoming van aardappel-ziektes. De boer organiseert dat door met andere boeren in zijn omgeving grond te ruilen. Dus waar mijn lieve boer zo'n 220 hectare (dikke 200 voetbalvelden vol) aardappels teelt, heeft hij een netwerk nodig van het 3 a 4-voudige. Boeren zijn hele sociale mensen. Als je eens ziet hoe vaak men elkaar hier uit de brand helpt met het lenen van kiepers en tractors. Zou ook een mooi idee zijn voor de quiltwereld....
Geweldig verhaal. Ik smul hiervan. Brengt een hoop jeugdherinneringen naar boven. Tekkerhexagonnen, nieuw quiltwoord of misschien idee voor een workshop?!
Sweet!
Have you seen the video of the machine sewing while tractor driving?
https://www.bing.com/videos/search?q=sewing+while+driving+tractor&view=detail&mid=B946B93C655E722143ACB946B93C655E722143AC&FORM=VIRE
Een reactie posten